analiza artykułu: „The Jewish Reception of the Ars Notoria: Preliminary Insights into a Recent Discovery”.
autorem jest Gal Sofer z Department of the Arts, Ben‑Gurion University of the Negev, Izrael[attached_file:80e5afa8-6853-4f1e-992a-9952df734e97].
źródło: https://www.mdpi.com/2077-1444/15/3/339
english version: The_Jewish_Reception_of_the_Ars_Notoria_Preliminary_Insights_into_a_Recent_Discovery
Dusza jest jedyną rzeczą wieczną w człowieku. Duch i ciało są jedynie tymczasowymi powłokami tego wiecznego pierwiastka – Duszy, która przez własną wolę upadła ze swego boskiego stanu.
Tak długo, jak duchy i ludzie żyją w samowoli, ich własne pragnienia sprawiają, że istota boska w nich staje się uśpiona – a oni żyją nieświadomi Boga, który, niczym nieskończony ocean życia i miłości, otacza te błądzące atomy duszy. Czytaj dalej
Podtytuł: A Study of the Secret Tradition in Israel
Pierwsze wydanie: London, 1929 (William Rider & Son)
(Kontynuacja: Rozdział VIII. Wzniosła Loża.)
Głęboką tajemnicę, która otacza dawne misteria, oraz obowiązek zachowania sekretu, jaki nakładany jest na każdego wtajemniczonego w masońskie bractwo, można wyjaśnić rozmaitymi powodami i wielorakimi okolicznościami, z których niektóre już poruszyliśmy. W czasach politycznego ucisku i prześladowań ze strony Kościoła stawało się konieczne ukrywanie tożsamości wszystkich członków tajnych bractw, a także – na ile to było możliwe – skrywanie zasad Zakonu dla wzajemnej ochrony. Ponieważ bycie znanym jako mason lub okultysta oznaczało bycie ściganym jak przestępca, więzionym do końca życia, a może nawet torturowanym i spalonym, ludzie naturalnie ukrywali swoje związki z Lożą albo zainteresowanie tajemną nauką. Czytaj dalej
Słowem doskonałym jest trójca, ponieważ poprzedza je inteligentna zasada, zasada mówiąca i zasada wypowiedziana. Absolut, który objawia się poprzez mowę, obdarza tę mowę sensem, odpowiadającym Jemu samemu, a w samym akcie rozumienia stwarza się po raz trzeci. Tak jak słońce objawia samo siebie poprzez swoje światło i dowodzi lub urzeczywistnia tę manifestację poprzez ciepło. Czytaj dalej
Według starej ustnej tradycji Hebrajczyków (czyli Kabały) istnieje Święte Słowo, które śmiertelny człowiek, o ile odkryje właściwy sposób jego wypowiedzenia, może znaleźć jako klucz do wszelkiej wiedzy – zarówno boskiej, jak i ludzkiej. To słowo, którego Izraelici nigdy nie wypowiadali, a które Arcykapłan wymawiał tylko raz w roku wobec wiernych podczas obrzędu wtajemniczenia, promieniuje z centrum płonącego trójkąta 33. stopnia szkockiej masonerii; jest ono umieszczane nad drzwiami starych synagog, uformowane z czterech hebrajskich liter i czyta się je Jod-He-Vau-He (יהוה). Czytaj dalej
Autor: Papus (dr med. Gérard Encausse), Paryż
Jak już ustalono, każda karta tarota przedstawia symbol, liczbę i ideę.
Staraliśmy się w trakcie tych wyjaśnień unikać empiryzmu tak bardzo, jak to tylko możliwe; dlatego badaliśmy najpierw liczby, ponieważ są one elementem stałym i dają w swoich zestawieniach najbardziej niezmienne rezultaty.
Gdy już w pełni polegamy na tej podstawie, możemy badać symbole z absolutną pewnością. Czytaj dalej
Autor: Papus (dr Gerard Encausse, Paryż)
Zastosujemy teraz ogólne prawo symbolizmu do każdego z dwudziestu dwóch Wielkich Arkanów.
Prosimy czytelnika o najwyższą uwagę, mimo obszerności rozważanego tematu. Dołożymy wszelkich starań, aby być jak najbardziej klarownymi. Dlatego najpierw wyjaśnimy metodę, którą przyjęliśmy przy studiowaniu każdej karty Tarota.
Najstarszy kabalistyczny dokument Hebrajczyków.
Wraz z trzydziestoma dwoma Drogami Mądrości.
Opracowane według wydania dr. teol. Joh. Friedricha von Meyera (1890)
opracował i wydał Paal Zillmann.
„Sefer Jecirah i Apokalipsa są arcydziełami okultyzmu; zawierają więcej mądrości niż słów; ich sposób wyrazu jest równie obrazowy jak poetycki, a jednocześnie tak ścisły jak matematyka.” – Tymi słowami kabalisty Eliphasa Lévi z jego Histoire de la Magie chcemy usprawiedliwić nasze zajmowanie się tym osobliwym dokumentem literatury światowej. Czytaj dalej
Wzniosłe nauki Kabały i Magii obiecują człowiekowi wyjątkową, realną, skuteczną i sprawczą moc – i należy uważać je za fałszywe i próżne, jeśli jej nie dają. „Sądźcie nauczycieli po ich dziełach” – rzekł Najwyższy Mistrz. Ta reguła osądu jest nieomylna.
Jeśli chcesz, abym uwierzył w to, co wiesz – pokaż, co czynisz.
Bóg, aby wynieść człowieka do moralnego wyzwolenia, skrywa się przed nim i jakby pozostawia mu rządy nad światem. Pozwala się odgadywać poprzez wzniosłości i harmonie natury, aby człowiek mógł się stopniowo udoskonalać, coraz wyżej wynosząc ideę, jaką tworzy o jej Autorze. Czytaj dalej