Wyobrażenie złożonego wszechświata jako spontanicznego stworzenia, różnorodnej manifestacji każdego elementu w naturze, oraz obiektów – obydwa boskie, wszechświat i dzieło człowieka – są jednakowo tajemnicze dla drobiazgowej logiki przy analizie ich istnienia, formowania się i pojawiania w różnych aspektach.
Reprezentują w uniwersalnym skrócie osnowę i dylemat boskich znaczeń, stawianych przed ludzkimi badaniami. Trzeba przyjąć, że te formy zawierają precyzywną gramatykę, skoro boskość Stwórcy ma prawo ogłaszać się doskonałą. Czytaj dalej